وقتی دنیات وارونه میشه وقتی هرمونات بهم میریزه وقتی دختر بچه درونت بیشعور ترین موجود دنیا میشه و دلت یه دنیا لجبازی میخواد که با خودت و دنیا خودت لج کنی وقتی نمیتونی چیزی که میخوایی رو به زبون بیاری وقتیم به زبون میاری بی جواب میمونه چاره یی نداری جز دل دادن به هرچی که دورت اتفاق میوفته حتی اگه به نظرت اسم این اتفاقات بشه شکنجه روحی اما باید بهش دل بدی تا همه فکر کنن همه چی ارومه
حرف یه غریبه دو شبه بد جوری دلم رو شکسته و عذابم میده چقدر بعضیا راحت به خودشون جرعت قضاوت میدن هرچند که اشتباه از من بود که خواستم توضیح بدم خودم رو درست من اشتباه کردم چندتا اشتباه بزرگ اما.....
این اما دلیل توجیه کارام نیست